Rondje Manhatten en meer

We zijn wat later en we gaan allemaal een kant op. Els en Laura gaan naat Times Square, shoppen wat, liggen een beetje in Central Park en bestellen vier kaarten voor Annie op Broadway.
Hein en Yvonne gaan kijken of ze kaarten kunnen scoren voor de Red Sox tegen de New York Nics. Metro in en uit, te ver en weer terug, maar helaas, de goedkoopste kaarten zijn 65 dollar en dat vinden ze een beetje veel. Daarna nog een beetje shoppen (heul goedkope schoenen gescoord) en naar de NBA-store, waar Hein zijn ontbrekende basketballbroekje vindt. Voor de rest luieren ze wat om in Central Park.
Wij daarentegen gaan heel aktief fietsen. Rond het middaguur zijn we bij pier 78 en vragen om de fietsen. Verkeerd adres, we moeten bij de concurrent zijn effe verder. Daar aangekomen blijkt Wil zijn NYpas niet meer te hebben, teruggelopen, gevonden en nogmaals bij de fietsenboer gemeld.
Ik begrijp nu waarom fietsen niet populair is. Ondanks de goede fiesten met veel versnellingen, zit het zadel te laag en het stuur helemaal. Het zadel kan omhoog, maar dat stuur niet. Een dag later hebben we allebei nog pijn in onze schouders.
Het is heerlijk weer om te fietsen (het is eigenlijk bloedheet), met een windje over het water ronden we de kop van Manhatten. Grappig dat we nu weer vanuit een heel ander perspectief (bus, boot, wandelen) New York zien.
Ergens halverwege het eiland zoeken we Central Park op en (er is maar een wandel/fiets/rij-richting) zakken nog verder af richting de andere kant van het eiland. Aan het eind van Central Park menen we de Hudson te moeten opzoeken, maar ipv dichterbij het verhuuradres te komen, dwalen we steeds verder af. Op een gegeven moment vind ik dat we links moeten. Het is nogal steil (nou ja, nogal..... ik loop met de fiets aan de hand, Wil fietst), bovenaan zijn we kapot.
Even later zien we de Hudson, gaan even uitpuffen en hijgen en dan blijkt Wil zijn telefoon kwijt te zijn. Terug? Aangifte?
We slikken en stappen weer op de fiets, tenslotte heb ik mijn telefoon nog, maar daar zit nauwelijks beltegoed meer op.
Tsjonge, je kunt die oudjes tegenwoordig ook niet meer alleen laten in zo'n grote stad.
Om precies 5 uur zijn we terug. We wandelen richting afgesproken plek, onderweg ons lavend aan water, ijs, water en limonade.
En midden in New York komen we dan gewoon Els, Laura, Hein en Yvonne tegen. We gaan eten bij Applebee's en daarna gaan Hein en Yvonnne naar het Empire State Building en wij naar Annie.
In een woord geweldig zo'n broadway show!