Wellington

Maandag 21 januari, Gisteren waaide het hard onderweg, op het strand van Foxton Beach werden we gezandstraald. ’s Nachts ging het nog harder waaien, we werden wakker van het schudden, deinen en stampen van de campervan. Hij waait niet om, maar echt rustig slapen doen we allebei niet.
Weer onderweg komen we overal borden en signs tegen met wat te doen in het geval van een tsunami. Komt ie van Chili worden we gewaarschuwd en hebben we tot drie uur de tijd om te vluchten, is hij dichterbij krijg je wel een waarschuwing, maar de vraag is wanneer en of je tijd genoeg hebt, voel je een aardbeving, waarbij je niet rechtop kunt staan, dan moet je maken dat je wegkomt en waarschijnlijk ben je te laat. We voelen ons hier heel erg thuis…..

Aangekomen in Wellington, een behoorlijk grote stad, maken we eerst een rondrit door stad en langs de kust. Naast de tsunami waarschuwingen, worden we tot rustig rijden gemaand, wegens de overstekende pinquins, die luidkeels nestelen onder de huizen langs de kust. Geen enkele gezien hoor!
Daarna zoeken we de camping voor twee nachten op. En na een koele versnapering gaan we met de bus weer naar Wellington centrum. We bezoeken het museum of New Zealand en doen de expositie over WOI. Nieuw-Zeelanders vochten toen tegen de Turken, die zich aangesloten hadden bij de Duitsers. Het Midden-Oosten was het strijdtoneel. Wat een smerige oorlog…..

Weer terug gaan we vandaag bbq’en. Morgen weer naar het museum voor de andere tentoonstellingen.