Van Noord naar Zuid

Gisteren nog vergeten te vertellen over de duiktoren midden op het havenhoofd. Twee gaten zo ruim dat kinderen jong en oud naar beneden het water in kunnen springen, ongeveer 3 meter, met voldoende ladders om weer op het havenhoofd te kunnen komen. Vanaf de duiktoren is het 5 of 7 meter tot het wateroppervlak, voor mij te hoog, maar leuk om naar te kijken.

Bang om de ferry te missen en in het ochtendverkeer van Wellington terecht te komen, staan we om kwart over zes onder de douche en vertrekken we om half 7. Het is een kwartier rijden, we doen er drie kwartier over en omdat iedereen zo mooi op tijd is vertrekken we al om kwart voor negen ipv om negen.
Wij gaan als een van de laatsten en verbazen er ons over hoeveel auto’s ons voorgaan. In 3 lagen stapelen ze de auto’s op en wij staan op dek 5. Even later zitten we op dek 10. Het hoogste dek en in de zon, maar ook in de wind. Het waait hard 4 á 5, maar dat lijkt gelukkig minder te worden.
Ik blijf buiten, binnen wordt ik misselijk. De koffie is het water op een zakje Nescafe, het is te drinken….even later komt iemand naast me staan. Engineer van de boot, hij maakt een opmerking over de zalmkwekerij en even later zijn we in een leuk gesprek beland. Hij vertelt over de overtocht van zaterdag, met 6 meter hoge golven, er waren nogal wat mensen ziek…..
Eraf gaat vlot, blijkbaar het laatst erop, het eerst eraf. Kaikoura is het doel,155 km. Het is druk de boot af, 1600 mensen met hun bijbehorende auto’s en in eerste instantie allemaal dezelfde kant op. In Blenheim, een stad onderweg, ligt een brug zo smal, dat we eigenlijk niet een vrachtwagen kunnen passeren. De brug heeft aan de zijkant betonnen bogen met uitsparingen. Steeds als een vrachtwagen ons tegemoet komt, moet Wil zorgen dat hij in zo’n boog staat. Alle lof voor Wil, aan de sporen op het beton te zien, zijn velen ons voorgegaan. En dan komen op diezelfde brug ook nog een ambulance en twee brandweerauto’s aangescheurd met toeters en bellen!

Even later zegt de weg die we willen is afgesloten over 50 km. En idd, na 5 km weer diezelfde melding. We rijden tot aan het volgende plaatsje en gaan daar maar eens vragen. Blijkt de harde wind de bordjes omgeklapt te hebben, zodat het lijkt dat de weg afgesloten is……wat zal het rustig zijn vanaf nu.
16.00 uur en we zitten! Kaikoura en de walvisspottour morgenochtend om 07.15 al geboekt. Morgen meer!